Thomas & Renée naar de USA

Thomas & Renée naar de USA
Klik op de foto en bekijk ook onze website!! WWW.thomasschoots.nl

woensdag 20 augustus 2014

New York dag 1




Rond half negen vertrekken uit Priceton richting New York. We ontbijten onderweg wel.
We stoppen bij Dunkin’ Donuts, daar is het ook gemakkelijk om in te loggen voor onze Blog.
Het spektakel met de krab moet uiteraard ook naar Nederland.

Wat opvalt, is dat er vier tot zes banen vol zijn met verkeer dat richting de New York rijdt.
en dat deze Dunkin’ Donuts binnen compleet leeg is. Buiten bij het afhaalloket staat het stampvol.
Dat komt omdat de Amerikaan in de auto een ontbijt kopen en op eten tijdens de rit naar het werk. Alleen als er hoge nood is kom je naar binnen naar een van de twee toiletten die de zaak rijk is.
Dat is ook opvallend, dat er zo weinig sanitair is in de Restaurants en ook bij de grote warenhuizen zijn de toiletblokken dun gezaaid.
Nadat we de blog hebben geplaatst gaan we verder naar NY. De camping die ik heb uitgezocht ligt vlakbij de Holland tunnel die onder de Hudson rivier doorgaat.

Het is een RV park en dat betekent dat het vol staat met enorme kampeertrailers maar ze hebben ook aan de tentkampeerder gedacht.12 plekjes zijn er gecreëerd met de afmetingen van een postzegel.
Er ligt kunstgras waar ons tentje op kan. De afmetingen zijn 2.50 m x 4.50 m dus zeer ruim.
We melden ons aan en omdat dit de enige camping is die we al acht maanden van tevoren hebben gereserveerd en al de helft hebben betaald zijn we snel klaar.
We krijgen de instructie dat we snel moeten uitladen en de auto buiten de camping mogen parkeren. Niet echt handig als je de auto gebruikt als opslagplaats.
In onze “mini Hilton” is nergens plaats voor. Zelfs een paar extra sokken erbij in de tent past echt niet J!
Dus dat wordt een heen en weer geloop van jewelste met je wijntje, je toiletspulletjes, het pyjamaatje en zo gaat het maar door.
Het frappante is dat de heren met de enorme Campers ook nog hun pick-up die achter die camper hangt wel op het terrein mogen stallen.
Er wordt duidelijk met twee maten gemeten. Large en mini en de mini verliezen het op deze camping dik. Maar ja, daar is dan ook de prijs naar zeggen ze dan, want wat is nou $55 per nacht als het goedkoopste hotel $186 rekent voor een nachtje slapen, zonder ontbijt uiteraard. Dus niet klagen op naar de stad.
We nemen de metro die op 10 minuten lopen van de camping is en gaan als eerste naar het memorial monument.

Bij WTC komen we boven de grond en gaan kijken of het mogelijk is om in het museum, wat in oktober nog niet open was, maar nu wel, een kijkje te nemen.
Nou daar komen we snel achter. Niet te doen. Er staat een onafzienbare rij mensen dat zijn weerga niet kent.
Dus dat moeten we maar bewaren voor het volgende bezoek aan NY.
We merken aan alles dat het veel drukker is dan in oktober in deze vakantietijd.
Er is ook veel veranderd. Een aantal gebouwen zijn af waaronder de Freedom Touwer.
Ook het metrostation onder het WTC is weer in gebruik.
Mooi om te zien dat zo heel langzamerhand alles zich beetje bij beetje weer hersteld.
De volgende stap is richting Brooklyn Bridge, een van de mooiste in NY. Ik wil hem graag nog een keertje vanaf Manhattan lopen en ook hier zijn weer massa’s mensen.

Als we de brug op lopen zie ik een heel oud mannetje achter een rolstoel lopen duwen en hem nauwelijks vooruit krijgt. Dat zijn dingen die ik niet kan aanzien en ik heb even aan de oude baas voorgesteld dat deze jonge snotaap de rolstoel wel voor hem naar boven wil duwen. Daar is de man heel erg blij om. Terwijl ik met de rolstoel naar boven dender komt Renée een stuk langzamer met de oude baas van 82 jaar achter ons aan. Intussen is ze in een geanimeerd gesprek. De mensen blijken uit Argentinië te komen en meneer vertelt dat hij op Koninginnedag altijd op de ambassade uitgenodigd wordt om de verjaardag van hare majesteit mee te vieren. Hij krijgt dan altijd een oranje tulp opgespeld. De reden dat hij uitgenodigd wordt is dat hij altijd in de “agricultuur” gezeten heeft en zaken met Nederland deed. Hij verheugt zich nu al op de volgende koningsdag en is apentrots op “zijn Maxima”!
Halverwege de brug zegt mevrouw dat het ver genoeg is. Ze bedankt mij wel vijf keer en is heel erg blij dat er nog zulke mensen op de aarde rondlopen die wat over hebben voor de medemens.
Ik vind het niet zo bijzonder, dat doe je gewoon zolang je zelf gezond bent, punt uit.
We maken wat mooie plaatjes op de brug en gaan dan weer naar een gedeelte van de stad die ik wel ken, maar Renée nog niet.

Op naar China Town en Little Italy; twee wijken die totaal verschillen maar het aanzien zeer zeker waard zijn.
In de Chinese wijk zie je heel veel winkels met specialiteiten uit China, zoals groeten, vruchten, kruiden en ook veel vis, maar ook wel restaurants.
Daar in tegen vind je in Little Italy veel meer restaurants en minder winkels en de uitbaters zijn natuurlijk van Italiaanse afkomst.
We slenteren heerlijk rond en drinken in een Chinees theehuis een drankje samengesteld door de barman; een slush met mango en aardbeien, heerlijk!



Op naar de metro richting Grand Central Terminal. Het is inmiddels RUSH hour en dat komen we te weten. Het is persen geblazen in de metro en met half ingehouden adem en buik leggen we de volgende tien stations af.
In het Grand Central kijken we even in de enorme aankomsthal waar duizenden mensen zich naar een of ander spoor spoeden. Zeer vermakelijk om te zien alhoewel daar ook de helft hun telefoon raadpleegt en niet op of om kijken of er meer mensen voor hen lopen.
Dus het bijna botsen, komt hier ook heel vaak voor, want het sms’je of de mail is belangrijker dan de omgeving niet waar.
We nemen Lexington AV en gaan richting Times Square en passeren het Bryant Park.

Hier staat een enorm scherm opgesteld. Er wordt een film vertoont in het kader van het zomer filmfestival: Shining
Het is nu vijf uur een het hele park is bedekt met dekens die uitgespreid liggen. Eerst dacht ik aan klassiek Vondelpark slapen maar het blijkt dat mensen hier ver voor aanvang hun stekje gaan innemen.


En er is gratis Popcorn en water waarmee de jeugd ook weer blij is want er worden handenvol zakjes en flesjes water opgehaald bij de stalletjes.
Zo langzamerhand gaan we ook weer richting tent. We nemen bij Penn station de rode metro lijn naar down Manhattan maar na een paar stations bekruipt mij een onaangenaam gevoel. We zitten in rood maar het had blauw moeten zijn, dus stappen we uit en staan dan op Seventh AV. We zien de Freedom Touwer en dat is de goede richting naar Grove Street. We besluiten te lopen en schatten dat het een 20 minuten zal zijn, maar dat valt tegen! Dat wordt ruim drie kwartier.
Gelukkig staan er een aantal stalletjes bij aankomst van het metrostation waar we lekker kip met rijst kunnen kopen. Zelf koken hoeft dus niet meer vanavond.
Als we alles op hebben verschijnt er een Skunk op de camping en dat zijn over het algemeen niet zulke lieverdjes en bovendien stinken ze ook nog.
Met veel kabaal wordt het dier verjaagt en kunnen wij beginnen aan een goede nachtrust, nodig voor dag 2!