Wat doe je
op een van de laatste dagen van je vakantie? Mijmeren of het wel leuk was?
Wat hebben
we nog niet gedaan?
Zijn we
echt geen dingen vergeten te kopen, ook altijd een item in de VS met zijn vele Outlets
Hoe krijgen we alles weer in de koffers?
Zo komen
er nog vele vragen op die we kunnen bedenken.
Maar het
eerste waar wij aan denken is: hoe leuk maken we de laatste dagen van deze
reis.
En daar is
niet veel fantasie voor nodig. We hebben nog een gedeelte van het schiereiland
niet gezien, de noordwestkant, daar zijn nog een paar leuke items om op af te
gaan.
We rijden
naar de plaats Sandwich, waar een Heritage moet zijn die min of meer is
ingericht voor kinderen, maar ook voor ‘jong volwassenen zoals wij’ vinden er
wel iets van hun gading.
We rijden
er in een slakkengangetje heen. Het is maar 17 mijl en we zijn niet gewend aan
zulke mini afstanden in dit toch wel immense land.
Als we in
de stad komen zien we gelijk 3 goed gevulde kerken, aan het aantal auto’s te
zien die er voor de deur staan en het is tenslotte zondagmorgen.
Voor de
rest is het nog stil op straat. We stoppen op de parkeerplaats van een van de
musea die de stad rijk is, het Glasmuseum.
Maar erg
veel trek hebben we niet om de deur te bestormen en binnen polshoogte te gaan
nemen wat er allemaal is uitgestald.
Het is een
mooie dag en het liefste zoeken we een buiten activiteit, dus op naar de
Heritage, lekker in de natuur. Bij aankomst zijn er al behoorlijk wat auto’s en
is er al een heuse rij voor het loket waar je je dollars kan slijten.
Renée
vraagt als ze aan de beurt is of er ook nog korting wordt gegeven als je een
bepaalde leeftijd heb bereikt J. maar daar is geen sprake van. Gewoon
de volle mep betalen. Daarna kunnen we met het polsbandje dat je krijgt om, het
park bestormen.
We
beginnen met een reuzen houten spin, vlak bij de ingang, waar de kinderen heel
blij tussen de poten poseren voor de klikkende camera’s van hun ouders, die op
hun beurt roepen dat de gezichtjes vooral vrolijk moeten zijn.
De natuur
is prachtig, in het park is alle flora en fauna vertegenwoordigd.
Voor de
kinderen is er veel te beleven in het park. Van het raden of een plant wel of
niet giftig is tot het knutselen van insecten met allerlei frutsels.
Maar Renée
denkt: Ik ben nog op vakantie en word vandaag al weer getest met het omgaan van
kinderen terwijl dat over een week pas weer hoeft.
Bij een
voordracht in een soort arena worden we al aardig “verwend” met huilende kids,
die het
niet kunnen waarderen dat hun ouders zulke rare dingen op zondag bedenken
terwijl er op de TV en het internet zoveel meer te beleven is.
Wij gaan
nog even bij een tentoonstelling van oude auto’s kijken die hier ook getoond
worden. Twee vliegen in een klap, dat denken ze hier ook, natuur en auto’s
kunnen best samen.
Na een
lekkere lunch verlaten we het park en zoeken voor het eerst in deze vakantie
het strand op om eens lekker een uurtje van de zee te genieten.
Dat is
geweldig voor Renée, een liefhebber van een uurtje strand. Bij mij is dat een
beetje anders. Mijn probleem is dat ik heel moeilijk stil kan zitten en dat
manifesteert zich al na vijf minuten.(ADHD??)
De
oplossing voor mij is een vooral spannend boek mee en een camera, dan sleep ik
me wel door dit uur heen J.We
hebben het alle twee naar onze zin en daar gaat het tenslotte om.
Om drie
uur gaan we richting Motel waar en daar kom je niet onderuit, het pakken voor
de thuisreis gaat beginnen.
Onder het
motto: Alles wat je hier laat is mooi meegenomen!!